Voorbij de slogans
Weken zijn ondertussen verstreken
sinds oproerkraaiers het Zwarte Vijversplein kort en klein hebben geslagen. De
ontluisterende taferelen blijven bij velen nazinderen. Vanwaar die vernielzucht
bij deze jongeren? Hoe is het zo ver kunnen komen? Was het überhaupt te vermijden? Zoveel vragen die
onbeantwoord blijven. De wijk verzamelde zich intussen in solidariteit met de
getroffen handelaars en de gemeente stelde zich burgerlijke partij. De
burgemeester en schepenen lieten reeds weten dat daden onder geen beding
onbestraft mogen blijven. Het stof is nu gaan liggen. Tijd voor een grondige analyse.
Zo loopt er een
politieonderzoek naar de relschoppers en proberen de politiediensten aan de
hand van de beschikbare camerabeelden de daders te traceren. Terzelfdertijd organiseerde
ik samen met de burgemeester een ontmoeting met alle jeugdactoren van
Molenbeek. Niet om hen verantwoordelijk te stellen voor de feiten, maar om samen
met hen de zaken te bespreken en te kunnen kaderen.
Intussen heb ik
me voorgenomen om deze jeugdactoren individueel te ontmoeten om samen met hen
en de jongeren een actief, participatief en inclusief jeugdbeleid op te
stellen. Ik wil samen met hen gaan voor concrete en positieve acties.
Acties die breed gedragen moeten worden, want ik geloof sterk dat het om
een én-én verhaal gaat. We moeten ‘én’ blijven investeren in aanwezigheid van
sociale actoren in de meest kwetsbare buurten ‘én’ de ouders van deze jongeren ondersteunen
en responsabiliseren ‘én’ werken aan een positief veiligheidsverhaal.
Ook de aan- of afwezigheid van de politie deed in de nasleep van de
afgrijselijke incidenten heel wat inkt vloeien.
Als liberale politica ben ik ervan overtuigd dat we allen baat hebben bij
een gezamenlijk positief veiligheidsverhaal. Dat betekent ook investeren in
goed opgeleide agenten en dan vooral wijkagenten. Zij kennen hun wijk door en
door en ontwikkelen een vertrouwensrelatie met de buurtbewoners.
Zal dit alle problemen oplossen waarmee we in Molenbeek geconfronteerd
worden? Neen! Maar ik herhaal het nogmaals: het gaat om een én-én verhaal dat wij
samen moeten geschreven. Anders baat geen enkele oplossing, hoe creatief ze ook
mag zijn